Book covers of some of my publications
A world of books - Een wereld van boeken.

Nederlandse blog (92)

Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 27, deel 3

"Allemachtig," zei hij toen hij naar het schilderij keek. "Ik neem jou niet mee naar Boston, Clara. Als ze dat zien gaan ze met jou zaken doen en niet met mij!" De afbeelding was bijna een foto. Nee, het was nog beter dan een foto, besliste hij. "Hoe heb je dat gedaan? Ik weet dat er mensen zijn die zoiets presteren, maar... jij hebt nog nooit eerder een penseel in handen gehad." Hij ging op de kruk zitten, Clara nog…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 27, deel 2

"Hallo," zei een vrouwenstem. Ron liet van verbazing bijna zijn telefoon vallen. "Hallo, Cornelia. Met Ron. Uit Midlothian." "Hallo, Ron." Cornelia klonk absoluut niet verbaasd dat hij haar belde. "Ik zag iets van die diefstal gisteren, op TV." "Wij allemaal," zei ze. "Iedereen bij Ostring is verbijsterd en geschokt. Maar weet je, Ron, er klopt iets niet. Marcus wil daar niets van horen, maar we weten het allemaal." Cornelia vertelde het alsof ze het over het weer had. "Dus ik…

Continue reading...
Paul Kater

Waarom?

Ik vraag me de laatste dagen serieus af waarom ik nog met een nieuw, Nederlands boek bezig ben. Misschien komt dat omdat ik niet genoeg doe aan marketing en reclame en zo, maar met een baan die wekelijks meer dan 45 uur opvreet en een eigen huishouden, blijft daar weinig energie voor over. Daarnaast is de markt voor Nederlandse boeken nogal klein, en zijn er heel wat meer schrijvers op de kust die een groot/groter publiek bereiken. Daartussen maken mijn…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 27, deel 1

27. Een brief van Wederlicht Ron werd wakker met zijn neus in Clara's haar. Eerst dacht hij dat hij droomde, maar toen ze bewoog en zachtjes zuchtte, wist hij dat het echt was. Ze was hier, bij hem, in zijn armen. Zacht en warm en echt. "Goeiemorgen," fluisterde hij. "Goeiemorgen…" Ze klonk nog slaperig. Ze zei nog iets, maar dat was onverstaanbaar. "Wat zei je?" Lui draaide Clara zich om en keek hem aan. "Waarom heb ik dit niet eerder…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 26, deel 4.

"Nee, niet doen," zei Clara wat onhandig. "Ik drink dit bijna nooit. Een klein beetje is goed. Dank je, Ron, dat je zo goed oppast." Dat stelde Rons moeder gerust, en Ron was verbaasd dat ze echt een beetje van de wijn proefde. Ze had dat nog nooit gehad. Ze werden uitgenodigd om ook voor het avondeten te blijven, maar dat sloegen ze af. Ron wist dat Clara wel moe zou zijn na vandaag, dus bedankten ze de ouders voor…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 26, deel 3

De lunch bij zijn ouders was gezellig. Shelley was aan het werk, dus die was er niet bij. Zijn moeder had de tafel gedekt in de tuin, omdat het zo'n mooi weer was. Clara kreeg het voor elkaar om een beetje te eten. Toen Rons vader haar aanmoedigde om nog wat meer te eten, vertelde Ron hem dat ze een behoorlijk ontbijt hadden gehad bij Dicky. Zijn vader knikte begrijpend. Na het eten nam Rons moeder Clara mee voor een…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 26, deel 2

De serveerster bracht het ontbijt en zette een leeg bord voor Clara neer. "Jij moet echt je eigen eten bestellen, liefie," zei ze gemoedelijk. "Jij bent er zo een die niet dik kan worden al wil ze het graag." En daarna wandelde ze weg. Clara snapte de opmerking niet, dus hielp Ron haar om het te begrijpen. "Eigenlijk is het een verborgen compliment voor hoe je eruit ziet, en een beetje jaloezie." Terwijl hij at, stal Clara af en toe…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 26, deel 1.

"Ho, ho!" Ron kwam de keuken in hollen, waar Clara haar mond bedekte en stond te hoesten. Ze was aan het proberen een pannenkoek te bakken maar de vlam was in de pan geslagen. Ron gooide een deksel op de pan, draaide her vuur uit en maakte snel het keukenraam open zodat de rook weg kon trekken. Toen trok hij Clara snel weg uit de keuken, waar de zaken zichzelf wel zouden redden. "Sorry, Ron!" Clara kreeg de woorden met…

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 25, deel 5.

"Trouwen? Wat is dat?" Ron nam de tijd om dat uit te leggen, maar hij merkte dat Clara steeds weer wegdommelde. Daardoor miste ze het meeste van wat hij zei. Als ze maar niet ziek was! Hij voelde haar wang. Die was niet te warm. Ron ontspande zich een beetje en ging naast haar liggen met een arm om haar heen. Opeens werd hij wakker en zag Clara naast hem zitten terwijl ze naar hem keek. "Je sliep," zei ze.

Continue reading...
Paul Kater

Clara's Ogen. Hoofdstuk 25, deel 4.

Ze moesten zich zowaar nog haasten om zich af te drogen, aan te kleden en op tijd te vertrekken. De rit in de auto was ook een nieuwe ervaring voor Clara. Ze schrok van het geluid van de motor, maar ze vond het gemak en de snelheid geweldig. Rons ouders stonden met Shelley al in de tuin te wachten tot het tweetal aankwam. Shelley had duidelijk al heel wat verteld over Clara. Ron wist niet wat dat zou zijn; zo…

Continue reading...