Nederlandse blog ⁽⁹²⁾

Ron en Clara kwamen veel te vroeg aan in het gemeentehuis. Barry was er nog niet. De dame die hen ontving bracht het tweetal naar de koffiehoek. De koffiemachine was kapot, maar Barry kwam vrij snel daarna binnen. Hij was verheugd om hen te zien. "Goedemorgen! Kom binnen. Het is altijd fijn om de dag te beginnen met mensen die hier zijn voor goed nieuws." Hij bood hen koffie en thee aan, en kwam terug met de melding dat de…

Het etentje was ontzettend geslaagd, en na afloop stond Rons vader erop om te betalen. Ron kon hoog of laag springen, maar hij kreeg geen kans om zelf te betalen. Zelfs een poging om de serveerster om te kopen, zodat die zijn vaders credit card niet aan zou nemen, liep op niets uit. "Ron, Clara, hartelijk dank voor deze verrassing," zei Shelley, toen ze het restaurant verlieten. "Dit was echt een heel leuk idee. En dank je, pap." Ze gaf…

Beste lezer, Een tijdje terug ben ik begonnen met... tekenen. En nee, ik ben nog niet erg goed, maar je begint altijd bij het begin, nietwaar? Een van de figuurtjes die ik opeens bedacht is Hexia. Een jonge heks. Opeens had ik een aantal ideeën bij Hexia, en ben ik wat aan het schrijven gegaan. Dat zijn nu een 600 woorden, en die wil ik hier met je delen. Gewoon om ze te laten zien. Misschien zelfs een commentaar te…

38. Papierwerk en schilderwerk "Ron? Kun je hier eens naar kijken?" Clara hield een envelop in haar hand toen ze de post had gehaald. Ron was bezig met het boomschilderij voor Wederlicht. Hij maakte eerst het detail af waar hij al een tijdje ruzie mee had en keek toen naar het papieren object. "Waf da'?" vroeg hij, met een penseel tussen zijn tanden. Clara plukte die uit zijn mond. "Waf da is een envelop van de gemeente. En je moet…

In de dagen daarna kwam Shelley regelmatig even op visite, en ze was blij te zien dat het huis waar Ron en haas aanstaande schoonzus woonden weer bewoonbaar werd. Het was wel fijn dat Shell haar bezoek van tevoren aankondigde. Daardoor kon Ron zorgen dat het schilderij, dat hij voor haar aan het maken was, uit het zicht was. Het paar ging ook regelmatig bij zijn ouders op bezoek. Als ze een dag te lang weg bleven, dan hingen zijn…

Ron ging in een van de nieuwe stoelen zitten en en legde de telefoon op een tafeltje. "Hoorde je dat? Het kantoor zat onder de verf. Lieve hemel, Clara, dat waren wij! Het is echt gelukt!" "Ja, natuurlijk," zei ze terwijl ze op zijn schoot ging zitten. "Twijfelde je daaraan?" "Nee, dat niet, maar om het van iemand anders te horen…" Hij gaf haar een enorme knuffel. "Jij bent verbazingwekkend!" "Nee. Jij bent dat. Zonder jou zou ik hier niet…

Toen het koppel terug ging naar de winkel waar ze de tafel en de stoelen hadden gezien, vertelden ze tegen de verkoopster dat er ingebroken was. De vrouw vond het vreselijk voor ze en wist een adres waar voor een nette prijs een niet al te oude computer te koop stond. Nadat ze de tafel en stoelen hadden besteld, begaven ze zich naar het adres waar de computer te koop was. Ook daar hadden ze geluk: de man bleek een…

Ze waren vroeg wakker en hadden allebei last van hun rug. Het bed, dat door de inbrekers gesloopt was, hadden ze zo goed mogelijk weer in elkaar gezet, maar onder het matras zaten toch een hoop bobbels die er eerst niet hadden gezeten. "We hebben een nieuw bed nodig," besloot Ron. "Ja, dat denk ik ook. Op de grond in mijn schilderij is het fijner om te liggen dan op dit." Clara ging rechtop zetten en keek hem aan. "Kunnen…

37. Ongewenst bezoek Met Clara aan de ene hand en de schilderskist in de andere stapte Ron voorzichtig het nieuwe schilderij in, samen met zijn verloofde. Het voelde precies als de vorige keer. Ron merkte dat hij zijn adem had ingehouden en zoog opgelucht zijn longen vol. Het was precies het kantoor zoals hij het zich herinnerde. Het vreemde was dat er nu een schimmige waas over alles heen lag, alsof het een overbelichte foto was. "Wat doen we nu?"…

Later die dag kwamen Ron en Clara terug van de plaatselijke kunstartikelenwinkel. Ron had er een nieuwe ezel gekocht en ook een paar nieuwe doeken. Zijn verf had de zoektocht van de inbrekers op wonderbaarlijke wijze overleefd, wat een kleine troost was. Hij vroeg zich af of hij Barbara moest bellen, om haar te bedanken voor de waarschuwing. Haar telefoontje was precies op tijd geweest. "Er moet iets aan dat volk te doen zijn," zei hij, terwijl hij Clara's schilderij…