Clara's Ogen ⁽¹⁸⁾

Ron kon in gedachten zien hoe ze op haar onderlip beet, zoals ze vaker deed als ze onzeker was. "Bang zijn is niet erg, Clara. Wacht… ik moet even wat opzoeken…" Hij pakte zijn telefoon en bladerde door de foto's die hij gemaakt had. Ja, hij had zowaar nog wat foto's van zijn huis en de omgeving van Midlothian. "Ik kom naar je toe en ik breng mijn telefoon mee. Dan kun je eens kijken naar wat plaatjes." Hij hoopte…

"Ik zal regelen dat je schilderijen uit onze kluis worden gehaald, Ron," zei meneer Ostring daarna. "Ze worden bij de voordeur neergezet. Het zijn tenslotte jouw werken." Ron voelde verbazing in zich opwellen. Niet alleen omdat de man daaraan dacht, maar door alles wat er sinds die eerste dag was gebeurd was hij die schilderijen vergeten. Hij bedankte de man nogmaals en verliet toen het kantoor. Ron bezocht Jess nog even en vroeg haar om Barbara, zijn vast contact hier,…

22. De grote sprong Het was druk op de bovenste verdieping van het Ostring-gebouw. Op een na alle schildersezels waren bezet, dus de zaken gingen erg goed, dacht Ron. Het was een wrange gevoel. Hij pakte zijn spullen op en keek naar de mysterieuze glimlach van Mona Lisa. Het schilderij was bijna klaar, er waren enkel nog wat details die aandacht vroegen. Vooral de 'oude' uitstraling van het doek was een ingewikkeld en tijdrovend proces. Terwijl hij werkte, merkte Ron…

Hij bewoog een klein beetje, om haar beter te kunnen zien. Clara leek een beetje wakker te worden. Ze klemde een arm om hem heen en mompelde iets dat leek op: "Nog niet weggaan…" Ze leek wakker te schrikken van het geluid van haar eigen stem. "Ron!" fluisterde ze, alsof ze bang was iemand anders te wekken. "Je bent nog hier! Ik ben in slaap gevallen! Het spijt me zo!" "Hé, Clara, rustig maar. Ik kijk graag naar je als…

De trouwe bezoekers van dit blog zullen deze ogen onderhand wel kunnen dromen. Ik ook, trouwens. Het is bijna gedaan. 104.000 woorden heb ik al 'omgeschreven' van het Engels naar het Nederlands, en er zijn er nog een goede 1850 te gaan. Niet te geloven, zoveel tekst als er in meer dan 100.000 woorden zit! Weet ik nog hoe lang ik hier al mee bezig ben? Ja. Ik had het opgeschreven. 13 maart 2021 ben ik met dit stuk begonnen.

Eenmaal terug in zijn appartement vertelde Ron aan Clara wat er was gebeurd. "Dat is zo verdrietig, Ron," fluisterde ze. "Ja, echt. En ik heb besloten om deze baan op te zeggen en terug te gaan naar Virginia. Ik heb steeds weer het gevoel dat dit geen zelfmoord was. Het ging zo goed met Tim toen ik hem voor het laatst zag." Ron zocht een schoon shirt. "Ga je weg met de anderen?" vroeg Clara. "Alleen voor het eten. Een…

Ron was op de bovenste verdieping aan de Mona Lisa bezig toen Jess met de lift naar boven kwam. Iedereen op de verdieping keek daarvan op. Het was niet vaak dat de privé secretaresse van de baas hierheen kwam. Ze keek bezorgd toen ze iedereen vroeg om dichterbij te komen. "Ik heb slecht nieuws," zei Jess. "We hadden al een tijd niets van Tim Overwater gehoord toen hij de Monet klaar had. Vanmorgen heeft de politie hem gevonden. Hij is…

21. Beslissingen De dagen gleden langs en weer was er een week voorbij. Ron merkte dat hij zich zorgen maakte over zijn nieuwe leven. Hij had gehoopt een nieuw schilderij te kunnen maken voor zichzelf, en hij merkte telkens weer dat iets hem tegenhield. Barbara had weer gebeld voor een replica, dit keer niet minder dan de Mona Lisa, en hij was daar op een vreemde, mechanische manier mee bezig. Het had zijn hart niet. Tim was al een aantal…