Paul Kater ⁽²¹²⁾

33. Papieren "Je zit ergens over te denken, Ron," zei Clara. Ze pakte zijn koffiekopje en liep naar de keuken om de koude inhoud weg te kiepen. "Wat is er?" vroeg ze toen ze weer terug was. "Je papieren," zei Ron. "Ik heb geen papieren, gekkie. Ik heb een schilderij!" "Precies, en dat is niet genoeg om te kunnen trouwen. Weet je nog?" "O. Ja. Dat. Dat herinner ik me…" Clara pakte haar thee op. "En dat is lastig, hè?…

Ron begon te schilderen tot hij het genoeg vond voor die dag. Hij had zijn ideeën al een heel eind in het doek verwerkt, en morgen was er tijd voor de rest. "Nu gaan we iets anders doen." "En wat gaan we doen?" Clara keek hem aan. "Ik kan verder gaan met jouw bos. Of we maken een schilderij van de sterren van gisteravond. Of…" "Of?" Hij tilde haar op en droeg haar naar de slaapkamer. Van schilderen kwam de…

Did you ever wonder where 'crappedy crap' came from? People who are familiar with the Hilda-books, must have come across that expression. Most people have a stop-word, or some kind of default expression. Some people use the (in)famous "F-word", which should not be named, but which is liberally used all over the world, including songs. Others use 'crap' or other words. I like 'crap', but a wicked witch would never settle for something short like that. For that reason, I…

Hij pakte de penseel weer op, en Clara liep even weg. Ze kwam terug met zijn telefoon. Terwijl hij werkte vroeg ze steeds of hij al klaar was, maar hij vond steeds weer een plekje dat net even beter kon. Op een gegeven moment trok ze de penseel uit zijn handen. "En nu moet je bellen, Ron." "Wat krijgen we nou?" Hij had dit niet verwacht, zeker niet van haar. "Bellen." Ze duwde hem de telefoon in handen. "Als je…

Ron werd wakker. Hij rook koffie. Toen hij zijn ogen opende zag hij Clara naast hem zitten, met een kop koffie in haar handen. "Ik hoop dat je het lekker vindt," zei ze terwijl hij overeind kwam en de beker aannam. De schilder keek in stilte naar haar en vond haar het mooiste wezen dat hij ooit had gezien, zoals ze daar zat. Ze had een lang shirt van hem aan en gekruiste benen. "Als het van jou komt is…

32. Cornelia "Ik ben blij dat we weer thuis zijn," zei Clara, terwijl ze naar de auto liepen. "Het was wel spannend en leuk om zo ver weg te zijn, samen met jou, maar hier voel ik me veel fijner." Op weg naar huis hadden ze het over alles wat ze hadden gezien en meegemaakt, en Clara keek vaak naar de ring. Het steentje sprankelde in het zonlicht. Ron zag hoezeer ze ervan genoot, en voelde zich gelukkig. "Ik ben…

Ze maakte hem aan het lachen en daarvoor verdiende ze nog een knuffel. Daarna pakte Ron zijn telefoon en belde hij naar Shelley, met wie hij alles doornam. Shelley zei dat het allemaal erg goed klonk maar dat ze toch wel blij was dat hij haar hierover belde. "Heb je een telefoontje gehad van pap en mam?" vroeg ze tussen neus en lippen door. "Reken maar, boef. Ze willen dat we zo snel mogelijk naar hen toe komen," zei Ron.

"Die kant op. Daar zijn winkels. Ik wil iets moois voor je kopen." Haar gezicht en haar glimlach leken te wedijveren met de zon, vond Ron. "En wat wil je voor me kopen?" vroeg ze. "Dat is een verrassing," plaagde hij haar. Ze bleef maar vragen en raden, tot Ron een juwelierswinkel ontdekte. "We zijn er." Ze gingen naar binnen. Ron vroeg de man of ze een aantal verlovingsringen konden zien. De dame in de winkel keek het paar glunderend…

"Ik zal onze manier van werken uitleggen, en noem me alsjeblieft Madeleine. Als we dit punt bereikt hebben, stap ik graag over op een wat lossere manier van contact." Ze vertelde dat Ron vrij was in wat hij wilde schilderen, in elke stijl die hij wilde. "Wij zorgen voor een persoonlijke plek op internet waar je foto's van je nieuwe werken kunt neerzetten. Wij screenen die foto's en selecteren wat we beschikbaar willen maken voor onze clientèle. Die kunnen dan…

31. Wederlicht De telefoon piepte het koppel wakker. Ron had nog net de tegenwoordigheid van geest gehad om de receptie een 'wake-up call' te laten doen, en nu was hij kwaad op zichzelf dat hij half acht in de ochtend had gezegd. "Ron! Zorg dat het ophoudt!" Clara trok een kussen over haar hoofd tegen de herrie. Ron graaide naar de telefoon, nam op en liet de hoorn weer vallen. De herrie hield op. "Sorry voor dat kabaal, lieverd. We…