Paul Kater ⁽²⁰⁴⁾

31. Wederlicht De telefoon piepte het koppel wakker. Ron had nog net de tegenwoordigheid van geest gehad om de receptie een 'wake-up call' te laten doen, en nu was hij kwaad op zichzelf dat hij half acht in de ochtend had gezegd. "Ron! Zorg dat het ophoudt!" Clara trok een kussen over haar hoofd tegen de herrie. Ron graaide naar de telefoon, nam op en liet de hoorn weer vallen. De herrie hield op. "Sorry voor dat kabaal, lieverd. We…

De eerste tekenen van Boston's voorsteden waren al te zien torn Clara opeens vroeg of Ron zijn telefoon bij zich had. "Jazeker. Hier." "Wil je Shelley bellen en dan je telefoon even aan mij geven?" Ron grinnikte en belde het nummer van zijn zus. "Hier, het gaat al over." Clara hield de telefoon met twee handen vast. Ze was zo'n apparaat niet gewend. "Hallo? Shelley? Dit is Clara. Nee, alles is goed hoor. Ik wil je vertellen dat je een…

Ron moest erom lachen. Ze praatte alsof hij er niet bijstond. De mevrouw keek wat verrast toen Clara en Ron begonnen te lachen, maar dat was snel voorbij. Ron vertelde haar dat hij van Clara al een schilderij had gemaakt. Natuurlijk was de mevrouw daar nieuwsgierig naar, dus gingen ze naar de coupé, waar Ron en Clara vol trots het schilderij lieten zien. De vrouw hapte even naar adem toen ze de afbeelding zag. "Dit is een bijzonder schilderij, jongeman,"…

It was still early. The first light was creeping over the high branches of the majestic tree, which the People called Kelutral. Hometree. Puvomun, a singer-teacher of the Omatikaya clan, noticed that first light while he still had his eyes closed. This moment of the day was so pure, so fresh, he didn’t want to miss it. He delighted in the soft warmth of the light as it touched his skin. A gentle breeze passed by, carrying the sound of…

En zo werd het zondag. Ze moesten al vroeg op het station zijn; de trein vertrok om zes uur 's morgens. Rons auto stond veilig op de parkeerplaats. Zijn ouders en zus waren blij voor het tweetal en hadden hen veel succes gewenst. Ze wachten samen op het perron. Ron had een weekendtas over zijn schouder, en Clara's schilderij zat in een stevige hoes. "Het komt allemaal goed, lieverd," fluisterde hij in haar oor. Hij wist dat Clara nerveus was…

This is the first chapter of the first story I wrote as in an attempt to produce fanfiction. It plays on Pandora, the world of Avatar and the Na'vi people. At the earliest morning light, Puvomun awoke. With eyes closed, he listened to the sounds. Most others were still sleeping, he heard, and the touch of the wind was gentle. With a slow movement he pushed against the side of his nivi, the hammock the people slept in. As it…

Eenmaal terug in Clara's kamer stond Ron te trillen van de zenuwen. Wat als hij dit niet op tijd gezien had? Dan had hij een meesterwerk verwoest! Snel veegde hij het schilderij van de muur. "Ik moet echt aan iets specifieks denken dat ik gemaakt heb," zei hij. "Iets dat niet anders kon. Iets met haren of zo. De details daarvan zijn vaak onmogelijk exact na te maken." Clara sloeg haar armen om hem heen. "Rustig maar, Ron. En ga…

Op reis naar Boston "Ron?" Clara ging rechtop zitten en keek naar hem. Ze waren in haar ruimte en hadden lekker ontspannen op de warme, zachte vloer. "Clara?" Hij opende zijn ogen en keek naar haar. "Ik heb gedacht over die stad, Ron. Boston. Ik denk dat ik niet in een vliegtuig wil." "Maar je hebt het nog nooit gedaan. Je weet niet hoe het is." "Dat klopt, maar mijn gevoel zegt me dat ik zoiets niet moet doen." Clara…

Het schilderij met Clara's woud leunde tegen de muur. Er stond een vers doek op de ezel. Ron had al bedacht in welk gebied "Shelleys picknick" zou worden geplaatst, het was in een mooi gebied in de buurt, bij het meer van Salisbury. Er stond al een grove potloodschets op het canvas, met het meer, wat bomen en de vage omtrek van twee mensen. "Ik hoop dat Manet niet op komt draven in mijn dromen. Ik ben zijn werk nogal…

Na het eten namen Shelley en Ron nog een glaasje wijn, en Clara dronk mineraalwater. Ze ging zich ook te buiten aan de selectie chocolaatjes die op tafel waren gezet. Shelley zei dat ze Ron een lijst van dingen zou sturen waar hij in Boston echt op moest letten. Daarna zei ze dat zij de rekening van die avond voor haar rekening zou nemen. Ron beloofde dat hij dat de volgende keer zou doen, wat bij Clara en Shelley in…