Clara's Ogen. Hoofdstuk 21, deel 4.
Hij bewoog een klein beetje, om haar beter te kunnen zien. Clara leek een beetje wakker te worden. Ze klemde een arm om hem heen en mompelde iets dat leek op: "Nog niet weggaan…" Ze leek wakker te schrikken van het geluid van haar eigen stem. "Ron!" fluisterde ze, alsof ze bang was iemand anders te wekken. "Je bent nog hier! Ik ben in slaap gevallen! Het spijt me zo!" "Hé, Clara, rustig maar. Ik kijk graag naar je als…
Continue reading...