Paul Kater ⁽²⁰⁸⁾

It's really happening. The writing stuff is done. The creation of the cover is underway. To give you an idea how it will look: This story will serve up plenty of action, adventure, magic, fun and surprises. I hope you will like it when it's available. The 'some picture' should be done towards the end of this month, after which I can create the final view, and get to work on getting the book out for you!

Op weg terug naar de auto zei Ron dat ze ook nog een kunstmuseumbezoek op hun lijstje hadden. "Jij en je kunstmuseum," zei Shelley plagerig, en schudde haar hoofd. "Daar ga je maar heen voor je huwelijksreis, met Clara. O! Dat had ik niet moeten zeggen! Jij bent nog gek genoeg om dat te doen ook!" "Misschien kunnen we daar zelfs trouwen," grapte Ron. Clara was intussen bijna te moe om nog te lachen of iets te zeggen. Zij wilde…

35. Op bezoek bij Barry Shelley parkeerde haar auto achter die van Ron. Het was negen uur, precies op tijd, en ze klopte op de deur voor ze naar binnen ging. "Hé, ik hoop dat jullie niet aangekleed zijn want ik heb een fototoestel bij me!" riep ze. "O. Dat valt tegen." Ze vond Clara en Ron bij de schildersezel, waar Ron aan het woud bezig was. Shelley liep er snel heen en hapte naar adem. "Dat is prachtig, Ron!"…

Eenmaal terug thuis vroeg Clara of ze even naar haar ruimte konden gaan. Ron vond dat een prima idee en snel waren ze daar. Clara lag met haar handpalmen op de grond, "Dank je, Ron. Ik heb dit even nodig." Hij lag naast haar en merkte hoe snel ze zich hier ontspande. "Neem lekker de tijd, lief." Een tijdlang lagen ze daar, in stilte. Ron was zeker dat hij een paar keer weggedommeld was toen hij zijn ogen weer opende.

Nee. Niet 'dag Nederland', maar dag Nederlands. Ik heb besloten om te stoppen met het schrijven van Nederlandstalige boeken. Het is duidelijk dat het nederlands-lezende publiek niet op mijn verhalen zit te wachten. De aantallen waarmee die boeken verkocht worden, zijn (per boek) op de vingers van één hand te tellen. Nee, het is niet mijn bedoeling om er rijk van te worden. Van een royalty-opbrengst van rond de 50 cent per verkoop is dat ook niet haalbaar, tenzij er…

Het drietal ging zitten en genoot van de rust, de ruimte en de grote keus aan eten die Shelley had verzorgd. Zelfs Clara at meer dan ze normaal deed, zag Ron. Als ze daar maar geen last van kreeg. Clara praatte ook honderduit over de mooie omgeving en hoe leuk ze het vond met Shelley erbij. Die bood meteen aan om dit vaker te doen zolang het weer goed bleef. Toen Ron vol zat stond hij op en begon hij…

I was curious about the translation capabilities of Google Translate versus Deepl when it comes to prose. Prose is harder than non-fiction. I both fed them the same snippet from the start of my Dutch book "Windjammer." In the below table I'm marking the most interesting differences and bits going wrong. DEEPL GOOGLE TRANSLATE "Hey, Kep!" William Belly roared as loud as he could. The captain was idiotically busy but this was important. He had discovered a tear in one…

Onderweg naar zijn zus zei Ron: "Misschien had ik Shelleys schilderij mee moeten nemen." Clara lachte. "Luister jij wel eens? Aan de telefoon zei ze iets over een dag zonder verf, weet je dat niet meer? Ik geloof dat ze gelijk heeft. Dat je dat niet kunt." Ze streelde zijn wang. "Niet dat ik het erg vind hoor, maar ze heeft wel gelijk. Soms moet je even wat anders doen, Ron." Ze klonk serieus. "Clara van Gogh, jij bent precies…

Het was fijn dat ze dat samen konden doen. Veel formulieren vroegen dezelfde informatie, en Clara kon dat rustig en heel precies overschrijven. Ron genoot ervan om haar zo bezig te zien. Ze was het niet gewend, maar ze deed haar best. "Ik heb geen idee hoe je lezen en schrijven hebt geleerd, maar ik ben wel blij dat je het kunt." "Het is wel moeilijk hoor," zei ze terwijl ze de pen liet vallen. "Ik krijg er zere vingers…

"Dit ziet er wel ingewikkeld uit, Ron. Toen die meneer in de winkel het deed, leek het veel makkelijker." Ron zei dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. "Voor je het weet ben je iedereen aan het bellen." Eenmaal thuis keek hij eerst naar het bericht op zijn telefoon. "Van Cornelia!" Hij was echt verrast. Meteen las hij het bericht. "Ron, ik ben veilig. Problemen bij Ostring dus moest ik verdwijnen. Anderen zijn te eigenwijs of te blind. Later…